Wat betekent het om een man te zijn? Hoe weet ik dat ik als man uit het juiste hout gesneden ben? Hoe word ik man zoals God het bedoeld heeft?
De levensreis van jongen naar man is dé centrale missie van het mannenleven. Die reis voert door verschillende fasen: van jongen tot cowboy, tot strijder, tot minnaar, tot koning, tot wijze. Helaas brengen steeds minder mannen deze levensreis tot een goed einde. Ze kennen God niet als Vader en veel aardse mannen zijn niet langer beschikbaar als vaderfiguur.
Toch heeft iedere man een gids nodig om écht man te kunnen worden. Je leert wie je bent en hoe je in elkaar zit als man, van een man. Je hebt een voorbeeld nodig, een betrouwbaar pad gemarkeerd door de mannen die je zijn voorgegaan. Zijn die er niet? Hebben ze gefaald? John Eldredge neemt je mee, langs valkuilen, vaderwonden en goede voorbeelden naar het Vaderschap van God. Zo laat hij zien hoe Vader-God van iedere man, hoe jong of oud ook, een échte man wil maken.
Echte mannen is het vervolg op
De Ongetemde Man.
De heilzame weg naar het Vaderhart boeiend beschreven02 februari 2018n dit boek, de opvolger van De ongetemde man, neemt John Eldredge je mee op reis langs de fases van het man-zijn: jongen, cowboy, strijder, minnaar, koning en wijze. Die fases zijn rijkelijk voorzien van talloze voorbeelden uit de Bijbel, films, boeken en de ervaringen van de schrijver zelf. Toch vraag ik me af of elke man zich direct zal herkennen in de stoere en avontuurlijke man die Eldredge – mij soms wat te veel – schetst. Neemt niet weg dat de heilzame weg naar het Vaderhart boeiend wordt beschreven. (Overgenomen uit Réveil)
Mooi vervolg op De ongetemde man02 februari 2018Gegeven aan een vriend van ons die het een erg mooi boek vond. Een mooi vervolg op het vorige boek van John Eldredge
Echte mannen zijn net... echte mensen!02 februari 2018Een flink aantal jaren geleden verscheen De Ongetemde Man, van de Amerikaanse schrijver John Eldredge. Hierop is nu, in een Nederlandse vertaling een vervolg gekomen: Echte mannen, met als ondertitel: De man die God de Vader in je ziet.
De basisstelling van het boek is de volgende: te vaak willen mannen, of ze nu jonger of ouder zijn, dingen in hun eentje uitvogelen. Zoiets voelt goed: je laat zien dat je het zelf kunt, en niet van anderen afhankelijk bent. Bovendien sluit het zelf doen lekker aan bij een in onze tijd populaire ondertoon: Niemand hoeft mij iets te vertellen.
Advies
Dit is, stelt het boek, een kant van de zaak. Want in dat 'zelf doen' speelt ook een ander gevoel mee, van alleen zijn, van: wat zou ik mij graag open stellen voor advies, hulp, om 'bevaderd' te worden. In feite zijn alle mannen, stelt Eldredge, 'onvoltooide mannen' die het nodig hebben dat 'God Zijn werk' in hen wil voltooien. Zodat zij kunnen zeggen: 'Ik geef U mijn leven terug, zodat ik een ware zoon van u kan zijn. Wees een Vader voor mij.'
Fases
De schrijver onderscheidt verschillende fases in het leven van een man, zoals die van jongen, strijder en koning. Volgens hem vallen die niet per se samen met leeftijd: er zijn fases die elkaar overlappen. Eldredge ziet die fases terug in het leven van een Bijbelse figuur als David: hij paste lessen die hij als jongen leerde, toen hij schaapherder was, in latere jaren toe, toen hij geroepen werd als strijder en als koning. Eldredge vindt dat de moderne tijd waarin wij leven het belang van deze ontwikkelingsfases te veel negeert. Alles moet snel en dat geldt zelfs voor de ontwikkeling van karakter: het lijkt erop dat zelfs 'karakter direct kan worden gedragen'. Zoiets is volgens Eldredge niet zonder gevolgen gebleven: 'het loslaten van de inwijding van de man heeft geleid tot een wereld vol onvoltooide, niet-ingewijde mannen.'
Dichtbij
Nu lijkt dit verhaal over fases zomaar op 'kille' theorie, die de schrijver nodig heeft om zijn stelling(en) waar te maken. Zo werkt het niet: de schrijver komt best dichtbij als hij het over zijn eigen leven heeft. Bij hem is de ontwikkeling in fases namelijk niet harmonieus verlopen. In zijn jonge jaren deed hij veel dingen samen met zijn vader, later is hij zijn vader definitief kwijt geraakt.
Het boek leest makkelijk. En ongetwijfeld zal het, in deze tijd waarin 'de mannenbeweging' zich in een stevige populariteit verheugt, z'n weg wel vinden. Dat is ook goed. Toch zit er in dit boek ook iets waarbij je zomaar vragen stelt. Dat iets komt tot uitdrukking in de kop boven dit artikel: Echte mannen, het zijn net mensen. Want
wordt met die - op zich prachtige – oproep: 'Ik geef u mijn leven terug ( ... ) Wees een Vader voor mij' niet heel het Evangelie samengevat en geldt die boodschap niet voor man én vrouw? En is de houding van 'overgave' niet nog net iets gewichtiger dan het 'doelgericht' en 'actief meedoen' dat nogal wat mannenlectuur stempelt? (overgenomen uit Uitdaging)
